گلوکوم (آب سیاه) چیست و چگونه درمان می شود؟

گلوکوم چیست؟

گلوکوم گروهی از بیماری های چشمی است که می تواند با آسیب رساندن به عصب پشت چشم شما به نام عصب بینایی باعث از دست دادن بینایی و کوری شود. علائم ممکن است آنقدر آهسته شروع شوند که ممکن است متوجه آنها نشوید.

تنها راه برای تشخیص ابتلا به گلوکوم، انجام یک معاینه جامع اتساع چشم (گشادی مردمک) است. هیچ درمانی برای گلوکوم وجود ندارد، اما درمان زودهنگام اغلب می تواند آسیب را متوقف کند و از بینایی شما محافظت کند.

انواع گلوکوم چیست؟

انواع مختلفی از گلوکوم وجود دارد، اما رایج ترین نوع آن، گلوکوم با زاویه باز نامیده می شود؛ این همان چیزی است که بیشتر مردم وقتی در مورد آب سیاه صحبت می کنند، به آن اشاره می کنند. انواع دیگر کمتر شایع هستند، مانند گلوکوم با زاویه بسته و گلوکوم مادرزادی.

علائم گلوکوم چیست؟

در ابتدا، گلوکوم معمولاً هیچ علامتی ندارد. به همین دلیل است که نیمی از افراد مبتلا به گلوکوم حتی نمی دانند که به آن مبتلا هستند. با گذشت زمان، ممکن است به آرامی بینایی خود را از دست بدهید، که معمولاً از دید جانبی (محیطی) شروع می شود، به ویژه بخشی از دید شما که نزدیک ترین قسمت به بینی شما است.

از آنجایی که این بیماری خیلی آهسته اتفاق می افتد، بسیاری از مردم نمی توانند در ابتدا تشخیص دهند که بینایی آنها در حال تغییر است. اما با بدتر شدن بیماری، ممکن است متوجه شوید که دیگر نمی‌توانید همه چیز را به خوبی ببینید. بدون درمان، گلوکوم در نهایت می تواند باعث نابینایی شود.

علائم گلوکوم زاویه باز معمولاً تا زمانی که آسیب قابل توجهی به عصب بینایی وارد نشده باشد، ظاهر نمی شوند. به همین دلیل، گلوکوم اغلب به عنوان “دزد بینایی” شناخته می شود.

با این حال، برخی افراد ممکن است علائم اولیه گلوکوم زاویه باز را تجربه کنند، از جمله:

• کاهش دید محیطی
• دیدن هاله در اطراف چراغ ها
• تاربینی
• درد چشم

علائم گلوکوم زاویه بسته نیز معمولاً ناگهانی و شدید هستند و عبارتند از:

• درد شدید چشم
• قرمزی چشم
• تاربینی
• سردرد
• حالت تهوع
• استفراغ

اگر هر یک از این علائم را تجربه کردید، فوراً به پزشک یا متخصص چشم مراجعه کنید.

آیا من در معرض خطر ابتلا به گلوکوم هستم؟

هر کسی ممکن است به گلوکوم مبتلا شود، اما برخی از افراد در معرض خطر بیشتری هستند. عواملی که می توانند باعث بروز ابن بیماری شوند:

• سن: خطر ابتلا به گلوکوم با افزایش سن افزایش می یابد.
• سابقه خانوادگی گلوکوم.
• نژاد: خطر ابتلا به گلوکوم در افراد سیاه پوست، آسیایی و اسپانیایی بیشتر است.
• بیماری های چشمی دیگر: مانند آب مروارید، دیابت و بیماری های شبکیه.
• داروها: برخی از داروها، مانند کورتیکواستروئیدها، می توانند خطر ابتلا به گلوکوم را افزایش دهند.

اگر در معرض خطر ابتلا به گلوکوم هستید، مهم است که به طور منظم برای معاینه چشم مراجعه کنید. معاینه چشم می تواند به تشخیص زودهنگام گلوکوم و شروع درمان کمک کند.

چشم پزشک من چگونه گلوکوم را بررسی می کند؟

چشم پزشکان می توانند گلوکوم را به عنوان بخشی از یک معاینه جامع اتساع چشم بررسی کنند. این معاینه ساده و بدون درد است؛ پزشک به شما قطره چشمی می‌دهد تا مردمک چشمتان گشاد شود و سپس چشم‌هایتان را از نظر گلوکوم و سایر مشکلات چشمی بررسی کند. این امتحان شامل یک تست میدان بینایی برای بررسی دید جانبی شما می باشد.

درمان گلوکوم چیست؟

پزشکان از انواع مختلف درمان برای گلوکوم، از جمله داروها (معمولاً قطره های چشمی)، لیزر درمانی و جراحی استفاده می کنند. اگر مبتلا به گلوکوم هستید، مهم است که فورا درمان را شروع کنید. درمان هیچ آسیبی به بینایی شما خنثی نمی کند، اما می تواند از بدتر شدن آن جلوگیری کند.

• داروها: قطره های چشمی تجویزی رایج ترین درمان هستند. آنها فشار را در چشم شما کاهش می دهند و از آسیب به عصب بینایی شما جلوگیری می کنند.
• لیزر درمانی: برای کاهش فشار چشم، پزشکان می توانند از لیزر برای کمک به تخلیه مایع از چشم شما استفاده کنند. این یک روش ساده است که پزشک شما می تواند در مطب انجام دهد.
• عمل جراحی: اگر داروها و لیزر درمانی مؤثر واقع نشدند، پزشک ممکن است جراحی را پیشنهاد کند. انواع مختلفی از جراحی وجود دارد که می تواند به تخلیه مایع از چشم شما کمک کند.

در مورد گزینه های خود با پزشک خود صحبت کنید. در حالی که گلوکوم یک بیماری جدی است، درمان می تواند به خوبی جواب دهد. برای شروع درمان این نکات را به خاطر بسپارید:

• اگر پزشک دارو تجویز کرد، حتما هر روز آن را مصرف کنید.
• اگر درمان شما عوارض جانبی دارد به پزشک خود اطلاع دهید.
• برای معاینات منظم به پزشک مراجعه کنید.
• اگر به دلیل از دست دادن بینایی خود در انجام فعالیت های روزمره مشکل دارید، از پزشک خود در مورد خدمات توانبخشی بینایی یا دستگاه هایی که می تواند کمک کند سوال کنید.
• اعضای خانواده را تشویق کنید که از نظر گلوکوم معاینه شوند، زیرا ممکن است در خانواده ها ایجاد شود.

در کل، با درمان مناسب، می توان از پیشرفت گلوکوم و از دست دادن بینایی جلوگیری کرد.