پیرچشمی چیست و راه درمان آن چگونه می باشد؟

پیرچشمی چیست و چگونه درمان می شود؟

معمولا افراد با افزایش سن به صورت طبیعی دچار عارضه ی پیر چشمی می شوند این عارضه به نحوی عمل می کند که قدرت بینایی شخص به تدریج دچار ضعف شده و فرد تغییرات زیادی را در توان بینایی خود در نزدیک احساس می کند، در نتیجه فرد اجسام نزدیک را به صورت واضح نمی بیند و قدرت تمرکز خود بر روی اشیاء را از دست می دهد.

اختلال پیرچشمی در سنین بالا معمولا بین ۴۰ تا ۵۰ سال رخ می دهد و علت آن می تواند کاهش انعطاف پذیری و توانایی تطابق عدسی چشم باشد و به همین علت افراد در این سن برای خواندن باید از عینک مطالعه استفاده کنند. شما نیز اگر دچار این عارضه شدید می توانید با اپتومتریست در میان بگذارید.

در افرادی که دوربینی دارند ممکن است علائم پیرچشمی در سنین پایین تر بروز کند. اگر بخواهیم به صورت واضح تر بیان کنیم در اینگونه افراد معمولا دامنه ی تطابق چشم در فاصله های بسیار نزدیک کاهش می یابد و به همین دلیل شخص قادر به دیدن واضح نوشته ها و تصاویر نخواهد بود.

به همین علت اینگونه افراد برای اینکه واضح تر ببینند ناچارند تا اشیاء را با فاصله از خود نگه دارند تا بتوانند آن را با کیفیت مناسب مشاهده کنند.

تفاوت علائم پیرچشمی و دوربینی

از مهم ترین علائم پیر چشمی می توان به سفت و سخت شدن عدسی چشم اشاره کرد. در نتیجه چنین شخصی مانند گذشته قادر به دیدن اجسام نزدیک با وضوح مطلوب نخواهد بود. زیرا عدسی چشم او به راحتی نمی تواند برای دیدن تغییر شکل دهد و انعطاف لازم را داشته باشد.

اینگونه افراد به دلیل همین عارضه در خواندن و مشاهده از فاصله ی نزدیک مشکل دارند اما در افرادی که دچار عارضه ی دوربینی هستند عدسی چشم آن ها کوچکتر از حالت طبیعی خود می شود. به عارضه ی دوربینی هایپروپیا نیز در اصطلاح پزشکی گفته می شود که از انواع عیوب انکساری شناخته شده است و فرد اشیاء نزدیک را به سختی مشاهده می کند و به همین دلیل باید از عینک استفاده کند.

پیرچشمی معمولا در سنین بالای ۴۰ سال بروز می کند اما در مورد دوربینی سن تاثیری در بروز آن ندارد و اکثرا در کودکان مشاهده می شود و زمینه ژنتیکی دارد.

علائم پیر چشمی:

در ادامه ی مطلب قصد داریم شما را با مهم ترین علائم دور بینی در افراد آشنا کنیم این نشانه ها به شرح زیر است:

1. اکثر افراد اولین مشکل را در مطالعه نوشته های ریز در نور نسبتا کم دارند در صورتی که قبلا این مشکل را نداشتند.
2. افرادی که دچار عارضه پیر چشمی می شوند معمولا هنگام مطالعه طولانی مدت و یا انجام کارهای ظریف و ممتد احساس خستگی چشم، خواب آلودگی، سرگیجه و سردرد می کنند.
3. افراد پیر چشم معمولا متوجه این قضیه می شوند که هر چه کتاب یا موبایل را دورتر می گیرند دید بهتر و دقیق تری دارند.
4. ایجاد مشکل در دیدن چیز های خیلی ریز مثل نخ کردن سوزن حتی در نور زیاد.
5. پلک زدن مداوم و تنگ کردن چشم ها برای بهتر دیدن تصاویر نزدیک.

نکته: معمولا افرادی که مطالعه، کار با گوشی یا کامپیوتر بیشتری دارند و یا کسانی که کارهای ظریف مانند خیاطی انجام می دهند زودتر با علائم پیرچشمی مواجه می شوند.

نکته: زمان تجویز عینک مطالعه و شماره ی آن بستگی به نیاز بینایی و شغل فرد دارد، بنابراین در صورت بروز این علائم بهتر است ابتدا با اپتومتریست (بینایی سنج) مشورت کنید.

دلایل ایجاد پیرچشمی:

مهم ترین و اصلی ترین دلیل پیر چشمی افزایش سن است که قبلا در مورد آن صحبت کردیم. اما گاهی اوقات ممکن است علائم پیرچشمی قبل از۴۰ سالگی بروز کند که به آن پیرچشمی زودرس می گویند. معمولا بعضی بیماری های زمینه ای باعث ایجاد پیر چشمی زودرس می شوند مثل:

1. بیماری میاستنی گراویس (اختلال عصبی عضلانی)
2. دوربینی چشم
3. دیابت یا مشکل در متابولیسم قند خون
4. کم خونی
5. بیماری قلب و عروق
6. بیماری مولتیپل اسکلروزیس که روی ستون فقرات و مغز تاثیر می گذارد
7. نارسایی عروقی یا جریان خون ضعیف
8. مصرف بعضی مواد و داروها نیز احتمال پیرچشمی زودرس را افزایش می دهند مثل:
   – داروهای ضد اضطراب
   – داروهای ضد افسردگی
   – آنتی هیستامین ها
   – داروهای ضد روان پریشی
   – داروهای ضد اسپاسم
   – الکل
   – دیورتیک ها ( داروهای ادرار آور)
9. ضربه به چشم
10. جراحی داخل چشم
11. رژیم غذایی ناسالم

درمان پیر چشمی:

چند روش برای درمان پیرچشمی وجود دارد که با توجه به شرایط هر شخص متفاوت می باشد. این روش ها عبارتند از:

درمان با عینک طبی مناسب:

همیشه بهترین و مطمئن ترین روش درمان پیرچشمی و دیگر عیوب انکساری استفاده از عینک بوده و هست.

افرادی که قبل از ابتلا به پیرچشمی عیب انکساری دیگری مثل آستیگمات، دوربینی و یا نزدیک بینی داشته اند با ابتلا به پیر چشمی باید از دو عینک استفاده کنند، یکی برای دور و یکی برای نزدیک و در صورتی که استفاده از دو عینک برای فرد مشکل باشد اپتومتریست یا چشم پزشک یک عینک دو کانونی (بایفوکال) و یا تدریجی (پروگرسیو) تجویز میکند، که روی این عینک ها هم شماره دور و هم نزدیک تعبیه شده است.

نکته: معمولا وقتی پیر چشمی شروع می شود با افزایش سن افزایش پیدا میکند (هرسال تقریبا ۰.۲۵ تا ۰.۵ نمره) بنابراین بهتر است هر ۶ ماه تا یکسال برای چکاب نزد اپتومتریست مراجعه کنید.

لنزهای تماسی:

بعضی از افراد دوست دارند که به جای عینک از لنز استفاده کنند، ولی با توجه به اینکه با شماره نزدیک (مطالعه) دید دور خوب نیست استفاده از لنز تماسی در مورد پیر چشمی توصیه نمی شود؛ مگر اینکه از لنزهای تماسی دو کانونی استفاده شود که البته مقرون به صرفه نیست.

عمل جراحی:

در بعضی مواقع که شخص احساس نارضایتی در استفاده از عینک طبی و لنز تماسی دارد روش درمانی بعدی جراحی چشم می باشد.

فمتولیزیک کمرا:

این روش طبق آخرین تحقیقات و مطالعات پزشکی انجام گرفته از بهترین و موثر ترین روش های درمان پیر چشمی معرفی شده است. کمرا در واقع از حلقه هایی با ضخامت بسیار کم در حدود ۵ میکرون تشکیل شده است. کمرا معمولا از جنس پلیمر است و به همین دلیل با بدن بسیار سازگار است.

تکنولوژی کمرا مشابه همان چیزی است که در دیافراگم دوربین عکاسی به کار گرفته می شود و باعث می شود که همزمان دید دور، میانی و نزدیک را واضح و شفاف می سازد. این نوع عمل مانند سایر عمل های جراحی چشم عوارضی مثل خشکی چشم، حساسیت به نور و… را دارد.